21 Şubat 2011 Pazartesi

Şaire dediler ki...

Ey şair bu madende çok acı çekmiş,renkli mücevherler elde etmişsin.Bu madenin bütün cevheri tek bir renk değil.
Ummanın bütün incisi aynı değil.
Elmas ve yakutu madenin sinesinden iste.Bulduğunun da iyisini dile..Çerçöple yetinen cimridir.İyinin de iyisi çoktur.
Yüreğin kötü huylardan arınmadıkça senin nazmından iyilik kokusu gelir mi...

Yürekte iyi kötü ne varsa onun etkisi sözle ortaya çıkar.Mil gelip derenin ağzını kapayınca,akan su kokar,renklenir..Ilık rüzgar nafenin bağını çözünce,misk kokar,amber kokar...
Şiir mücevhere benzer,olunca da mücevherden iyi olur.
Söz dünyayı dolaşmış,anlam ise garip kalmıştır.Ancak anlam akıllının anlayışına yabancı değildir.
................işin aslı aşk tadıdır.
Aşk feleğin dansı onun ışığıyladır.Söz sofrasının tadı onun tuzuyladır...
Cami,kafanda bu tuz yoksa sofra kurmasan da olur.
Cömert adam tuzluk koymadan sofra kurar mı....................
tuhfetül ahrar...molla cami...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder